به گزارش مجله خبری نگار، به گفته دانشمندان، این روش، همراه با تجزیه و تحلیل رادیوکربن، امکان بازیابی گاهشماری رویدادهای مرتبط با سوزاندن چوب مورد مطالعه با دقت بین سه تا پنج سال را فراهم میکند؛ بنابراین به تعیین دقیقتر تاریخ وقایع تاریخی کمک میکند.
محقق ولادیمیر میگلان، مدیر آزمایشگاه دندرولوژی سیبری در دانشگاه فدرال سیبری، میگوید: "این اتفاق میافتد که چوب به طور کامل نمیسوزد و برای قرنها دست نخورده باقی میماند. ما علاقهمند بودیم که آیا میتوان از قطعات سوخته برای تاریخ گذاری مکانهای باستان شناسی استفاده کرد یا خیر.»
به گفته وی، نکته کلیدی این تکنیک آماده سازی صحیح نمونهها است، جایی که پس از سنباده زدن قطعات کاملا از گرد و غبار که منافذ چوب را مسدود میکند، تمیز میشوند. همچنین مهم است که زغال سنگ خشک باشد، زیرا برخلاف آن، ذرات گرد و غبار به هم میچسبند.
سرویس مطبوعاتی دانشگاه فدرال سیبری
سپس متخصصان باید نمونهها را بررسی کرده و آنها را از نظر ریاضی پردازش کنند، زیرا این امکان مقایسه قسمتهای مختلف و بازگرداندن گاهشماری منعکس شده در حلقههای درخت را فراهم میکند. در نهایت، نتایج به دست آمده با دادههای تاریخ گذاری با کربن رادیوکربن مقایسه شده است.
محقق خاطرنشان میکند که این روش در مکانهای باستان شناسی در تیوا و آلتای آزمایش شده است. در حال حاضر، باستان شناسان در حال مطالعه بقایای ساختمانهای قلعه یاکوتسک هستند که در قرن هفدهم ساخته شده است. وظیفه محققان شامل تعیین دوره ساخت بناهای مختلف واقع در محدوده قلعه است.
در آینده، محققان قصد دارند نتایجی را که برای هر سایت به دست میآورند با "کتابخانه" عمومی توالیهای زمانی موجود پیوند دهند، که اجازه میدهد سایر مکانهای باستان شناسی تاریخ گذاری شوند.
منبع: روزنامه ایزوستیا